WTMW.

Leniwy, sobotni wpis, do którego trudno mi się było zebrać. Cieszy bardzo zainteresowanie zlotem w Szczecinie (15-17 września), lista już w zasadzie zamknięta / miejsca obsadzone. Będzie ogień, jestem podekscytowany. Ciekawe co nam pokaże trener Filip Dylewicz i czy objawi się nowy talent do przyszłej reprezentacji GWBA. Na zdjęciu Grzesiu Wilk, zdjęcie by Szymon Adamiak.

Najpierw jednak zamierzam rozpracować taktycznie 2023 FIBA World Cup (25 sierpnia – 10 września) porobiłem sobie notatki na temat czołowej dwunastki drużyn, będziemy obstawiać w grupie na Discordzie. Kto chciałby się zgłosić, ten ma jeszcze szansę, dostęp do grupy typersko / dyskusyjnej na mistrzostwa kosztuje 30 złotych (link do wpłaty poniżej):

https://ssl.dotpay.pl/t2/?id=433739&description=Wsparcie+Gwiazd+Basketu&amount=30

Wczoraj Polacy rozpracowali solidną bądź co bądź Estonię. Mecz miał wiele ciekawych wątków, ale koniec końców nasi zagrali bardzo efektywnie, a zwycięstwo nie było zagrożone ani przez moment. Dobrze było zobaczyć aktywniejszego ofensywnie Olka Balcerowskiego w drugiej połowie, Andrzej Pluta Junior przynajmniej na tym poziomie rywalizacji jest rozgrywającym potrafiącym wpływać na losy meczów. Oglądaliśmy kolejne błyskotliwe manewry, odważne wejścia, penetracje, rzuty. Imponuje pewność siebie i powtarzalność (ma po ojcu) dość powiedzieć, że młody Pluta za sprawą szybkości i techniki bywa bardzo niewygodny do krycia. Estończycy szukali go za to w ataku, chcieli brać na plecy, ale nasi byli przygotowani i żaden post up bezkarnie nie przechodził. Wiele by pisać.

Był ten rozgrywający #77 (Kullamae) który momentami trzymał grę rywalom, potem przez parę minut psuł co się dało i wprowadził chaos, a następnie znów się psychicznie opanował, odnalazł. Fajny zawodnik. Estończycy generalnie mega solidni zważywszy materiał ludzki i ogólny poziom talentu, drapieżni, zajadli, w znakomitej większości nienagannie wyszkoleni technicznie. Pletli te swoje koszyczki, nabiegali na piłkę, podsłaniali, szukali sposobności do oddania rzutu. Nie dysponowali niestety żadną bestią podkoszową, ani wirtuozem jeden na jeden stąd musieli opierać się na zespołowości i rzutach za trzy. Oddali ich w całym meczu bodaj czterdzieści (!) i to na wysokim procencie.

Co jeszcze, podobał mi się ten młody z plastrem pod okiem, bardzo atletyczny, bardzo wszechstronny #0 Henri Drell. W pewnym momencie był liderem składu, przełamywał niemoc, trafiał, zbierał, naciskał na piłkę. Czy on nie gra przypadkiem na zapleczu Chicago Bulls? Niestety wczoraj wyłapał głupie faule, w tym jeden zupełnie niezasłużony w ataku i w czwartej kwarcie gościa nie oglądaliśmy. No cóż, brak doświadczenia. No i jeszcze ten chłop z gęby podobny do Doncica #3 Treier. Kleił grę Estończykom po obu stronach.

Różnicę stanowiły: warunki fizyczne (Balcerowski <18 punktów> bez rywala) no i talent (Ponitka i Sokołowski <19 punktów> znów wystawali pół głowy poza konkurencję na parkiecie). Obaj mieli swoje momenty i co najważniejsze, rzucali skutecznie. Graliśmy pod kosz i prędko się okazało, że Estonia nie jest naszych w stanie zatrzymać bez faulu. Rzuty wolne: Polska 33 Estonia 9. Co się dzieje dalej? W finale turnieju pre-kwalifikacyjnego, jutro (ponownie) zagramy z Bośnią i także Hercegowiną. Tym razem jednak przeciwnik może okazać się za mocny. Ostatnim razem zagrali całkowitą lambadę przy ekstra efektywności naszych. Bukmacherzy dają wyjściowo 3.5 punktową przewagę ekipie Jusufa Nurkica i Dzanana Musy. Zobaczymy, start meczu o 14:15, do boju Polsko!

Co tam jeszcze się działo. Turcja rozjechała Szwecję ze swymi dwoma wieżami NBA (Alperen Sengun, Omer Yurtseven). Team USA nie dali żadnych szans Grecji (108:86) a Republika Dominikany z Karlem Anthony-Townsem zbiła Kanadę 94:88. Co prawda ci odpuścili w drugiej połowie, mówiłem że za mocno grają pierwszą piątką, ale tak czy inaczej… warto się przyjrzeć Dominikanie. Co ciekawe, w meczu otwarcia mistrzostw z Filipinami są dziesięciopunktowym faworytem. Ładujcie overy, ponad 170 oczek w tym meczu. Po jednej stronie KAT, po drugiej Jordan Clarkson. Obrona pod znakiem zapytania, niezgrana, będzie gra do przodu. Kto choć trochę kojarzy ligę filipińską, ten wie, że tam jest jeden wielki run and gun.

Other basketball news

-> Biuro szeryfa NBA (tylko proszę nie piszcie, że nie ma czegoś takiego jak biuro szeryfa NBA, haha) przyjrzy się / przeprowadzi śledztwo dotyczące relacji Jamesa Hardena i sztabu kadrowego Philadelphia 76ers. Jestem bardzo ciekaw owoców tegoż dochodzenia.

-> Luka Doncic tak zagrał w towarzyskim meczu przeciwko Japonii. Słoweńcy wygrali 103:68, a nasz misiek nie wykazał żadnych trudności z poruszaniem, żadnych problemów z kolanem, ani śladu kontuzji. W ograniczonym czasie gry uskładał 23 punkty 7 zbiórek i 7 asyst.

-> Chris Paul przestrzega konkurencję, z jego pomocą Golden State Warriors ponownie mają stać się hegemonem NBA:

Żal mi reszty ekip. Żal mi, że będą musiały grać przeciwko mnie i Draymondowi równocześnie. On zawsze był bardzo głośny i liderował na boisku, tak samo jak ja. Gra z takimi ludźmi zawsze przynosiła w moim przypadku dobre efekty [CP3]

-> Australia jest w dupce. Jock Landale wypada z World Cup. Giddey na piłce i biegający Mills pewnie coś efektownego zaprezentują, zastęp atletycznych stoperów zapewne zdusi słabsze zespoły, ale do strefy medalowej nie mają podjazdu. Australijski basket od zawsze opierał się na grze przez środkowego i przewagach fizycznych: Longley -> Bogut -> Baynes -> Landale… wielka szkoda.

Closest thing to Kobe

Mówi weteran parkietów NBA Andre Iguodala na temat swojego byłego kolegi klubowego, a naszego ulubieńca:

Jimmy nie umie rzucać za trzy ani penetrować na lewą stronę. Jednak wszystko, za co go krytykujemy, on rozpracował. Widziałem go penetrującego na lewo prawą ręką, w tym roku walił też tróje w serii z Milwaukee Bucks (zaliczył 12/27 zza łuku przyp. red.) Dla mnie Jimmy ma mentalność najbardziej zbliżoną do Kobe Bryanta. Czegokolwiek potrzeba, on znajduje sposób na zwycięstwo. Spośród ludzi, z jakimi grałem tego rodzaju wolę walki miał jedynie Kobe.

Dobrej soboty wszystkim! Bartek